நிலவை எட்டி பிடிக்கிறேன்
நட்சத்திரங்களை
எண்ணி அள்ளிக் கொள்கிறேன்
மேகங்களை வாகனமாக்கி
விரைகிறேன்...
காற்றோடு
போட்டிப் போட்டு
பறக்கிறேன்...
வண்ணத்துப்பூச்சிக்கு
வண்ணம் தொளிக்க முடிகிறது
கடன் காரன் கனவில் வராதவரை...!
நட்சத்திரங்களை
எண்ணி அள்ளிக் கொள்கிறேன்
மேகங்களை வாகனமாக்கி
விரைகிறேன்...
காற்றோடு
போட்டிப் போட்டு
பறக்கிறேன்...
வண்ணத்துப்பூச்சிக்கு
வண்ணம் தொளிக்க முடிகிறது
கடன் காரன் கனவில் வராதவரை...!
14 comments:
////கடன் காரன் கனவில் வராதவரை.../////
கடைசிவரியில் மனசை கடாசி விட்டீர்களே சகோதரம்..
அன்புச் சகோதரன்...
ம.தி.சுதா
எனது பார்வையில் இலங்கை பதிவுலகமும் VETTRI FM in அங்கீகாரமும்
காண்பதெல்லாம் இனிய கனவுக்காட்சிகள். அதையும் ரசிக்க அதே கனவில் கடன்காரன் வராதவரை மட்டுமே முடிகிறது. அருமை.
கம்பராமாயணத்தில் “கடன் பட்டான் நெஞ்சம் போல் கலங்கினான் இலங்கை வேந்தன்” என்று வரும்.
கடன் பட்டவனால் நிம்மதியாகவே இருக்க முடியாது என்பது உண்மை தான். நல்ல பதிவு. பாராட்டுக்கள்.
அதுசரி...!
ohh
இறுதி வரி கவிதையின் உயிராகி
உச்சத்தை தொட்டுப்போகிறது
நல்ல பதிவு
தொடர வாழ்த்துக்கள்
கடன் தொல்லையால் கனவில் கூட உறங்க முடியவில்லை என்பதை அற்புதமான கவிதையாகத் தந்திருக்கிறீங்க சகோ.
இது கவிதை. !வாழ்த்துக்கள் சரவணன்.
தலைவரே... கனவிலும் கடன்காரன்களா?
ஹா ஹா ஹா ஹா அசத்தல் அசத்தல் மக்கா....!!!
very nice
Very nice poem
Alagana kavithai nanba.
வண்ணத்துப் பூச்சிக்கு வண்ணம் தெளிக்க முடிகிற கவிதையால் கனம் குறைந்து விடுமே மனசுக்கு.
நிலவை எட்டி பிடிக்கிறேன்
நட்சத்திரங்களை
எண்ணி அள்ளிக் கொள்கிறேன்
மேகங்களை வாகனமாக்கி
விரைகிறேன்...
காற்றோடு
போட்டிப் போட்டு
பறக்கிறேன்...
வண்ணத்துப்பூச்சிக்கு
வண்ணம் தொளிக்க முடிகிறது
கடன் காரன் கனவில் வராதவரை...!
அற்புதம் அண்ணா....
பனி படர்ந்த இரவு
வானில்
பால் நிலா படகு
உயிர் சிலிக்கும் பொழுதில்
ஊர் உறங்கும் குளிரில்
நான் சிரித்தேன் கனவில்
கன்னி உன் நினைவில்...
Post a Comment