கல்வி கண் திறந்த காமராசர்

விருதுபட்டியில் பிறந்த விசித்திர மனிதர் காமராசர்…

காமராசர் –இருண்டு கிடந்த இந்திய தேசத்தில் கருப்பு காந்தியாய் வந்து பிறந்தவர்.

அவரது நிறம் தான் கருமை உள்ளமெல்லாம் களங்கமில்லா வெள்ளை மலர்த்தோட்டம். அந்த வெள்ளை மலர்த் தோட்டம் தான் சிவப்பு ரோஜாவை சூடியிருந்த நேரு பெருமகனாரை சிம்மாசனத்தில் அமர வைத்து அழகு பார்த்தது

அவர் கோட்டையிலே அமர்ந்திருந்தாலும் எண்ணமெல்லாம் குடிசையிலே தான் குடியிருந்தது. ஏழைகளை நேசித்த ஏழை பங்காளன் அவர்.

தேசத்தின் மானத்தை காப்பதற்காக , தேசத்தின் மானத்தை காக்கும் ஜவுளிக்கடை வேலையை வெறுத்தார்.

அரண்மனை வாழ்க்கையை விட்டு வெளியேறியதால் சித்தார்த்தன் புத்தன் ஆனார். பதவிச் சுகங்களை உதறித் தள்ளியதால் காமராசர் கர்மயோகி ஆனார்.

இப்படி இந்த பெயரை எழுதுகிற போதும், கேட்கிறபோதும் , ஏதேதோ நினைவுகள் இன்னும் நெஞ்சில் நிழலாடுகின்றன.

இன்று சற்று கூடுதலாக…ஜீலை15 காமராசர் பிறந்த நாள் கவியரசர் கண்ண தாசன் சொன்னதைப் போல “காமராசர் பிறந்த நாள் கவலைகளை மறந்த நாள்” ஆகும்.

இன மொழி எல்லைகளை கடந்த எல்லோர் மனதிலும் இடம் பிடித்த விசித்திரங்களின் விசித்திரம் அவர். விழிகளை வியக்க வைத்த வரின் விழிகள் மூடி விட்டன. அவரின் கடைசி நாட்களை கவியரசர் கண்ணதாசன் ,

தங்கமே, தென்பொதிகை சாரலே

சிங்கமே என்றழைத்து

சீராட்டும் தாய் தவிர

சொந்தமென்று ஏதுமில்லை

துணையிருக்க மங்கையில்லை

துயமணி மண்டபங்கள்

தோட்டங்கள் ஏதுமில்லை

ஆண்டி கையில் ஓடிருக்கும்

அதுவும் உனக்கில்லையே..”

என்று கவிதைகளால் கண் கலங்கினார்.

தூய்மை, வாய்மை, நேர்மை இந்த மூன்று சொற்கள் இருக்கும் வரைக்கும் கர்மவீரர் காமராசர் பெயர் நிலைத்திருக்கும்.